Hyperconnectiviteit

Dit artikel werd automatisch vertaald. Je kan de originele Engelse versie hier lezen.

Alles binnen handbereik, onmiddellijk, overal en altijd.

Sinds de komst van het internet is de wereld steeds digitaler geworden om processen efficiënter te maken. Maar wat zijn de gevolgen? Naast informatieoverbelasting, de afstand die wordt gecreëerd en de transformatie van realtime in directheid, wil ik het meer specifiek hebben over de verhouding tussen privéleven en professioneel leven.

In deze nieuwe werkcontext van "alles - overal - altijd - nu", hoe zit het dan met de plaats van de professional in de privésfeer?

💭Heeft u wel eens op zondagavond uw e-mail gecontroleerd voordat u aan een nieuwe week begint?

💭Heeft u wel eens op dinsdagavond om 23.00 uur een last-minute e-mail verzonden?

💭Heb je ooit op zaterdagochtend op LinkedIn gekeken?

Het is belangrijk om erop te wijzen dat digitalisering in bedrijven natuurlijk voordelen met zich meebrengt:

✔️saving tijd

✔️simplicity gebruik

✔️saving geld dankzij de snelheid van gerichte communicatie

✔️achieving hoge prestatieniveaus

Het is inderdaad een onontkoombare en onvermijdelijke vooruitgang in de professionele wereld van vandaag.

Dat gezegd hebbende, kan elke goede zaak die tot het uiterste wordt doorgevoerd een onevenwicht creëren. Er zijn negatieve gevolgen voor organisaties, zoals overwerk, ontmenselijking, verlies van informatie en een digitale koolstofvoetafdruk.

Hoe kunnen bedrijven hun werknemers in dit opzicht ondersteunen?

• In België nodigt de wet van 26 maart 2018 werkgevers uit om regelmatig overleg te organiseren over het onderwerp "ontkoppeling van het werk en het gebruik van digitale verbindingen".

Naast de wetgevende kant kan elke manager of teamleider innovatief zijn in deze disconnectieaanpak, een onderwerp waar ik later in dit artikel op terugkom.

Hoe kunnen werknemers zichzelf beschermen?

De eerste stap zou zeker zijn om zich er bewust van te worden. Hyperconnectiviteit vertegenwoordigt een kwantitatief belangrijke verbinding die niet noodzakelijkerwijs negatieve gevolgen heeft, maar er wel toe kan leiden.

Overconnectiviteit wordt daarentegen subjectief als te beperkend ervaren, afhankelijk van de activiteit, de context en de beschikbare middelen "omdat het aanzienlijke psychologische, cognitieve en sociale kosten met zich meebrengt".

Na de vraag wat de oorzaken van hyperconnectiviteit zijn, is het interessant om na te gaan wat de oorzaken zijn. Deze kunnen van individuele oorsprong zijn (iedereen heeft zijn of haar manier van verbinden op het werk en thuis), maar ook van organisatorische aard (normen tussen collega's of bedrijfsbeleid).

Tijdens de workshop werden verschillende mogelijke oplossingen voorgesteld door de verschillende deelnemers.

Waarom geen handvest voor verbroken verbindingen opstellen?

Maar het moet natuurlijk wel in de praktijk worden gebracht, gezamenlijk worden opgesteld en gericht zijn op voortdurende verbetering. Het zou bijvoorbeeld interessant kunnen zijn om het te combineren met een gids voor goed gebruik van digitale hulpmiddelen. Wat als elk bedrijf een perceptieonderzoek onder zijn teams zou organiseren? Zo zou iedereen zijn persoonlijke houding ten opzichte van digitalisering kunnen zien en dit zou een basis kunnen vormen voor het implementeren van meer gerichte en aangepaste oplossingen.

Een ander ding: activeert u uw meldingen (e-mail, LinkedIn, enz.)? Als u bepaalde tijden van de dag instelt om uw mailbox te controleren zonder op elk moment gestoord te worden door een pop-up, kunt u zich misschien beter concentreren.

Uiteindelijk is communicatie toch de sleutel. Aarzel niet om erover te praten in uw privé- of professionele omgeving. Leg uzelf bepaalde regels op om uzelf te beschermen en zorg voor organisatorische en individuele oplossingen.

Wat is uw ervaring met hyperconnectiviteit?